AVTORITAR TARBIYA USLUBINING BOLALAR PSIXOLOGIK RIVOJIGA TA’SIRI
Abstract
Ushbu maqola avtoritar tarbiya uslubining o’smirlar psixologik rivojiga ta’sirini chuqur tahlil qiladi. Avtoritar yondashuv, odatda, yuqori darajadagi nazorat, qat’iy talabchanlik va hissiy qo’llab-quvvatlovning yetishmasligi bilan tavsiflanadi. Maqolada bu uslubning o’smirlarning emotsional barqarorligi, o’ziga bo’lgan ishonchi, shaxsiy tashabbusi va ijtimoiy moslashuviga qanday ta’sir ko’rsatishi ilmiy izohlangan.
References
1. Raxmonov, M. M. (2019). Psixologiya asoslari. Toshkent: O’zbekiston faylasuflar milliy jamiyati nashriyoti.
2. Yo’ldoshev, M. (2018). Oilaviy psixologiya. Toshkent: TDPU nashriyoti.
3. G’ofurov, Q. (2017). Pedagogik va yosh davr psixologiyasi. Toshkent: “Fan” nashriyoti.
4.Uzbekiston Respublikasi Oliy va o’rta maxsus ta’lim vazirligi. (2020). Psixologiya asoslari (o’quv qo’llanma). Toshkent: TDPU nashriyoti.
5. Baumrind, D. (1967). Child care practices anteceding three patterns of preschool behavior. Genetic Psychology Monographs, 75(1), 43–88.
6.Maccoby, E. E., & Martin, J. A. (1983). Socialization in the context of the family: Parent-child interaction. In P. H. Mussen (Ed.), Handbook of child psychology (Vol. 4).
7.Rohner, R. P. (2004). The parental “acceptance-rejection” syndrome: Universal correlates of perceived rejection. American Psychologist, 59(8), 830–840.
